شهرداری ها در قبال مدیریت خدمات شهری و خدماتی که به شهروندان ارائه می دهند، اقدام به تعیین و اخذ عوارض شهرداری می نمایند؛ یکی از منابع مهم درآمدی شهرداری‌ها اخذ عوارض است که گستردگی قوانین و مقررات مربوط به آن اختلاف مؤدی و شهرداری را اجتناب‌ناپذیر کرده است به نحوی که قانونگذار در ماده ۷۷ قانون شهرداری‌ها قانون مستقلی برای رسیدگی به این امور پیش‌بینی کرده است.
کمیسیون ماده 77 شهرداری چیست؟
کمیسیون ماده 77 قانون شهرداری دارای شخصیت حقوقی مستقل از شهرداری است و مطابق این ماده، رفع اختلاف بین مؤدی و شهرداری درخصوص عوارض و بهای خدمات ارائه شدۀ شهرداری و سازمان های وابسته به آن، به کمیسیونی مرکب از نمایندگان وزارت کشور و قوۀ قضائیه و شوراهای اسلامی شهر ارجاع می شود وتصمیم کمیسیون مزبور قطعی است.
نحوه رسیدگی در کمیسیون ماده ۷۷
پس از آنکه پرونده در کمیسیون ماده ۷۷ اعلام وصول شد، این کمیسیون در ابتدا قانونی بودن عوارض را مورد بررسی قرار می‌دهد. در واقع دریافت عوارض باید به موجب قانون باشد بنابراین در ابتدا کمیسیون بررسی خواهد کرد که آیا وضع عوارضی که مورد اعتراض بوده، قانونی بوده است یا خیر. در صورتی که جواب مثبت باشد، آن‌گاه نوبت به آن می‌رسد که میزان عوارض مورد بررسی قرار گیرد. پس از آن رای نهایی کمیسیون صادر خواهد شد
لازم الاجرا بودن رای کمیسیون
پس از طی این مراحل کمیسیون رای خود را صادر می‌نماید. این رای قطعی و لازم الاجرا می‌باشد و طرفین مکلف به اجرای آن می‌باشند. چنانچه مؤدی محکوم شود وی ظرف مدت ده روز از تاریخ ابلاغ می‌بایست نسبت به اجرای رای اقدام و نتیجه را به دبیرخانه کمیسیون اطلاع دهد. در غیر این صورت رأی برای اجرا از طریق اجرای ثبت پیگیری و اقدام خواهد شد. اجرای آراء کمیسیون ماده ۷۷ مثل اجرای اسناد لازم الاجرا خواهد بود.
نحوه اعتراض به رأی کمیسیون ماده ۷۷ شهرداری
کمیسیون ماده ۷۷ بر خلاف کمیسیون ماده ۱۰۰ قانون شهرداری ، فاقد مرحله تجدیدنظر و کمیسیون های تجدیدنظر می باشد.بنابراین رأی صادره توسط کمیسیون، قطعی می باشد.
مرجع صالح رسیدگی به اعتراضات به آرای کمیسیون ماده 77 در صورتی که شاکی اشخاص حقیقی یا حقوقی حقوق خصوصی باشند، دیوان عدالت اداری است و مرجع صالح رسیدگی به اعتراضات به آرای کمیسیون ماده 77 در صورتی که شاکی سازمان های دولتی باشد، دادگاه های عمومی دادگستری است.
