برای اینکه کالایی مال محسوب شود یا بایستی در عرف یعنی میان مردم، کسی حاضر باشد در قبال آن پول یا مال دیگری غیر از پول پرداخت کند(معیار نوعی) مانند اتومبیل و یا اینکه می‌بایستی اگر در میان مردم خریداری ندارد شخصی که از او به خریدار تعبیر می‌شود حاضر به پرداخت در قبال آن باشد(معیار شخصی) مانند عکس‌ها و یادگاری‌های خانوادگی.
مال از جهتی به منقول و غیرمنقول تقسیم می‌شود. ملاک تشخیص منقول از غیرمنقول، قابلیت جابه‌جایی است. اگر این جابه‌جایی به خود مال یا محلی که مال در آن قرار گرفته آسیب برساند آن مال غیرمنقول است مانند آجری که در دیوار می‌باشد ولی اگر جابه‌جایی آسیبی وارد نکند آن مال منقول است مانند اتومبیل یا کتاب.
تنها مال غیرمنقول ذاتی که در حقوق ایران به آن اشاره شده اراضی یعنی زمین، معادن و سنگ‌های درون زمین است که تفاوتی نمی‌کند که سنگ‌ها در سطح زمین باشند یا در عمق زمین قرار گرفته باشند.
منظور از این دسته اموال، خود ساختمان یا خود درخت است و آنچه که متصل به ساختمان یا درخت می‌باشد بطوری که جدا کردن آنها از ساختمان یا درخت، ایجاد آسیب خواهد نمود مانند آجری که در دیوار می‌باشد یا میوه یا شاخه‌ای که به درخت متصل است. همچنین است چیزهایی که متصل به زمین است بطوری که جدا کردن آنها از زمین، ایجاد آسیب می‌کند مانند گندم که هنوز درو نشده است.
اموالی که می‌توان آنها را جابه‌جا نمود بدون این که آسیبی به خود یا محل آنها وارد شود مانند اتومبیل را منقول مادی گویند. همچنین اسناد در وجه حامل یعنی اسنادی که در دست هر کسی باشد او مالک آن است مگر این که خلاف آن ثابت شود مال منقول مادی به حساب خواهد آمد مانند اسکناس و سهام بی‌نام شرکتها.
ماده 20 قانون مدنی در مورد تعهدات قراردادی است یعنی دو شخصی که با یکدیگر قراردادی بسته‌اند و در مقابل هم، تعهد یا دین پیدا کرده‌اند. تمام تعهدات قراردادی، منقول است و باید در دادگاه محل اقامت خوانده مطرح شود مانند تنظیم سند رسمی خودرو. اگر شخصی تعهد به انجام یا عدم انجام کار مادی نماید مانند تعهد یک پزشک به انجام عمل جراحی یا تعهد یک مالک به حفر نکردن چاه در ملک خود، این تعهدات همواره منقول است؛ زیرا موضوع تعهد، کار انسان است.
آیا اصل بر منقول بودن اموال است یا بر غیرمنقول بودن اموال است؟ غیرمنقول بودن اموال استثناء است و منقول بودن اصل می‌باشد.
