اعاده دادرسی از طرق فوق‌العاده شکایت به آرای قطعی در آیین دادرسی مدنی است. هنگامی که افراد از طریق عادی(واخواهی و تجدیدنظر) نسبت به حکم صادر شده از دادگاه بدوی اعتراض کردند و به نتیجه نرسیدند طبق قانون حق دارند نسبت به حکم قطعی درخواست اعاده دادرسی کنند. اگر درخواست در دیوان عالی کشور مورد قبول واقع شد شخص باید اقدام به تنظیم دادخواست به استناد شواهد و مدارک موجود کند و دعوا را مجدداً در دادگاه هم عرض دادگاه صادرکننده حکم بدوی پیگیری کند.
اشخاص به هر نحوی نمی‌توانند اقدام به اعاده دادرسی کنند و تنها در موارد احصاء شده از سوی قانونگذار حق دارند که ورود پیدا کنند. این موارد احصاء شده عبارتند از:
1) حکمی که صادر شده است خواسته خواهان نبوده است.
2) حکم صادر شده بیش از خواسته خواهان بوده است.
3) طرف مقابل با توسل به تقلب در رأی دادگاه تأثیر گذاشته است.
4) جعلی بودن اسنادی که مستند حکم دادگاه قرار گرفته است.
5) تضاد در مفاد حکم وجود دارد.
6) قاضی رسیدگی کننده به قاعده اعتبار امر قضاوت شده توجهی نکرده است.
7) مکتوم بودن اسناد که بعد از حکم دادگاه هویدا می‌شوند.
دیوان عالی کشور طبق قانون حق دخالت ماهوی(رسیدگی کردن به پرونده و در نهایت صادر کردن حکم) را ندارد و تنها تجویز اعاده دادرسی را بر اساس مدارک و شواهد ابرازی صادر می‌کند.
مهلت اعاده دادرسی حقوقی چه میزان است ؟ برای اشخاصی که در داخل کشور اقامت دارند بیست روز از تاریخ ابلاغ رأی است و اگر حکم غیابی باشد بیست روز از تاریخ انقضای مهلت واخواهی و تجدیدنظر است. برای افراد خارج از کشور نیز این مهلت دو ماه است.
